به گزارش ایران پژواک از یورونیوز، استقلال این منطقه از مولداوی که در اوایل دهه ۱۹۹۰ میلادی به طور یکجانبه از سوی جدایی‌طلبان اعلام شد، هنوز از سوی هیچ کشوری در جهان به رسمیت شناخته نشده است. روسیه نیز تا کنون از این کار خودداری کرده اما گروه کوچکی متشکل از ۱۵۰۰ سرباز را تحت عنوان «حافظان صلح» به این منطقه فرستاده است.
نگرانی‌ها درباره آینده این منطقه پس از آن افزایش یافت که ژنرال رستم مینه‌کایف، معاون فرماندۀ نیروهای منطقه نظامی روسیه مرکزی در ماه آوریل ادعا کرد که هدف مسکو، کنترل کامل بر جنوب اوکراین و منطقه دونباس است تا به این ترتیب به شبه‌جزیره کریمه و منطقه ترانس‌نیستریا دسترسی داشته باشد.
مینه‌کایف ادعا کرد که در منطقه ترانس‌نیستریا نیز به جمعیت روسی زبان ظلم می‌شود و به این ترتیب کنترل بر جنوب اوکراین راهی برای کمک به آنها خواهد بود.
در آن زمان سخنان او واکنش‌های بسیاری را برانگیخت؛ از جمله رهبران اوکراین اعلام کردند که مقامات روسیه سعی دارند با طرح چنین ادعاهایی مداخلات خود را در کشور مولداوی توجیه کنند.
آیا روسیه در تلاش برای بی‌ثبات کردن مولداوی است؟
از دیگر دلایل افزایش نگرانی‌ها درباره احتمال ورود نیروهای روسیه به ترانس‌نیستریا، وقوع چند انفجار در داخل این منطقه بود که در اثر آن برخی ساختمان‌های دولتی که مقر دولت محلی محسوب می‌شد، آسیب دیدند. علاوه بر این و بر اساس گزارش‌ها، دو دکل رادیویی و یک واحد نظامی نیز هدف اصابت موشک قرار گرفتند.
ویتالی ایگناتیف، وزیر خارجه ترانس نیستریا ادعا کرد که «مطابق اطلاعات به دست آمده، ردپای سازمان‌دهندگان این حملات به اوکراین منتهی شده»؛ اما کی‌یف هرگونه ارتباط با این انفجارها را رد کرد و مدعی شد که روسیه پشت این وقایع است.
ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین گفت که مسکو سعی دارد از این مسیر و با استفاده از تکنیک «حمله با پرچم دروغین» یعنی اقدام به بمب‌گذاری در این منطقه و مقصر دانستن فردی دیگر، بهانه لازم برای حمله به مولداوی را به دست آورد.
زلنسکی گفت: «هدف روسیه از این اقدامات روشن است؛ یعنی بی‌ثبات کردن منطقه و تهدید مولداوی. آنها می‌خواهند نشان دهند که اگر مولداوی از اوکراین حمایت کند، گام‌های خاصی علیه آن برداشته خواهد شد.»
این احتمال نیز مطرح است که نیروهای روسی مستقر در داخل ترانس‌نیستریا مستقیما به اوکراین حمله کنند و به این ترتیب جبهه دیگری را علیه نیروهای اوکراینی بگشایند.
به نظر استفان وولف، استاد امنیت بین‌الملل در دانشگاه بیرمنگام «چنین چیزی ممکن است و با استراتژی پوتین برای بازسازی هرچه بیشتر اتحاد جماهیر شوروی سابق مطابقت دارد و به روسیه نیز برای افزایش نفوذ خود در منطقه کمک می‌کند».
با این وجود به گفتۀ او «روس‌ها برای رسیدن به این هدف باید توان نظامی قابل توجهی داشته باشند اما با توجه به آنچه در اوکراین دیده می‌شود، به نظر می‌رسد که روسیه در حال حاضر فاقد چنین قدرت نظامی است؛ زیرا آنها حتی در دونباس پیشرفت زیادی نداشته‌اند».
نگاه ساکنان منطقه به حملۀ احتمالی روسیه
نگرانی‌ها درباره آینده «ترانس‌نیستریا» در حالی رو به افزایش است که ساکنان این منطقه نیز عمدتا طرفدار روسیه و دیدگاههای مسکو هستند تا کی‌یف. شایعاتی از این دست که احتمالا روسیه از مسیر ترانس‌نیستریا به کل مولداوی حمله خواهد کرد تا بخشی از اتحاد جماهیر شوروی سابق را پس بگیرد، در میان مردم محلی رواج یافته است.
پذیرش این شایعات برای آنها سخت است و عمدتا معتقدند که نمی‌توانند در حالی که مولداوی دوست مسکو محسوب می‌شود، حمله پوتین به آن را درک کنند و برخی از ساکنان نیز در گفتگو با خبرنگار یورونیوز می‌گویند که درگیری آخرین چیزی است که آنها می‌خواهند.
نظرسنجی جدید «پولیتیکو» نیز نشان می‌دهد که ۴۶ درصد از پاسخ دهندگان در مولداوی، تهاجم روسیه را یک «حمله غیرموجه» می‌دانند.
با این وجود کم نیستند کسانی که از حضور نیروهای روسیه در خاکشان استقبال می‌کنند و با تبلیغات سیاسی مسکو مبنی بر فعالیت نئونازی‌ها در اوکراین موافقند.
آنها همچنین بطور آشکار نارضایتی خود را از حضور جمعیت قابل توجهی از پناهجویان اوکراینی در خاکشان ابراز می‌کنند و می‌گویند در حالی که مولداوری کشوری ضعیف است، مجبور است اکنون انداشتۀ اندک خود را با پناهجویان اوکراینی تقسیم کند و همین موضوع باعث افزایش بهای بسیاری از محصولات و کالاهای اساسی در این کشور شده است.
نوستالژی شوروی
به نظر ولودیمیر فسنکو، رئیس مرکز مطالعات سیاسی کاربردی «پنتا» در اوکراین، اینکه دیدگاه مردم در منطقه مرزی ترانس‌نیستریا شبیه دیدگاه ساکنان مناطق مرزی شرق اوکراین است را نباید موضوعی غیرعادی دانست و علاوه بر این «به عنوان یک قاعده، بسیاری از افراد متعلق به نسل‌های قدیمی‌تر نسبت به دوران شوروی دلتنگی نشان می‌دهند.»
به نظر او علت وجود چنین دیدگاهی، به شکاف بین نسل‌ها و حتی به شکاف میان مناطق برمی‌گردد.
او می‌گوید: «در مناطق روسی زبان، نوستالژی دوران اتحاد جماهیر شوروی پیشین به‌شدت قوی است و در مقابل در مناطق غربی اوکراین، نگرش انتقادی نسبت به اتحاد جماهیر شوروی حاکم است.»
به همین دلیل است که در این مناطق، دلتنگی مردم نسبت به دوران اتحاد جماهیر شوروی اغلب به حمایت از روسیه تبدیل می‌شود؛ اگرچه میان این دو موضوع تفاوت زیادی وجود دارد.
ولودیمیر فسنکو می‌افزاید: «در نسل‌های قدیمی‌تر، نوستالژی برای اتحاد جماهیر شوروی در درجه اول به دلایل اجتماعی است. زیرا در نظام سوسیالیستی، شکاف زیادی در درآمد وجود نداشت و یک سیستم حقوق بازنشستگی به همراه نرخ‌های پایین آب و برق حاکم بود. با این وجود بسیاری فراموش کرده‌اند که در آن دوران کمبود بسیاری از کالاها، حتی گوشت و سوسیس وجود داشت.»
انتهای پیام
ارسال نظر