به گزارش ایرانپژواک، رئیس هیئتمدیره درمانگران اعتیاد استان تهران با هشدار نسبت به کاهش شدید توزیع شربت تنتور اپیوم اعلام کرد: «مراکز درمانی که باید در هر دوره صدها شربت دریافت کنند، اکنون فقط ۱۵ تا ۳۰ عدد تحویل میگیرند».
وضعیتی که به گفته او به معنای قطع عملی درمان و خروج گسترده بیماران از چرخه درمان است.
فرهاد گشتاسبی، رئیس هیئتمدیره درمانگران اعتیاد استان تهران، روز گذشته در حاشیه تجمع اعتراضی درمانگران اعتیاد مقابل سازمان غذا و دارو اعلام کرد: «در حال حاضر حدود ۶۰۰ هزار بیمار در سراسر کشور تحت درمان با داروی شربت تنتور اپیوم قرار دارند؛ دارویی که علاوه بر بیماران وابسته به مواد، در برخی بیماران مبتلا به بیماریهای لاعلاج نیز بهمنظور کاهش درد و تسکین علائم مورد استفاده قرار میگیرد».
او با اشاره به اعلام ناگهانی سازمان غذا و دارو از ابتدای آبانماه مبنی بر نبود این دارو گفت: «قطع ناگهانی شربت تنتور اپیوم در حالی رخ داده که در سالهای اخیر، رفتارهای پرخطر بیماران با استفاده از همین دارو بهطور مؤثر کنترل شده و حذف آن میتواند منجر به خروج گسترده بیماران از چرخه درمان، افزایش مصرف مواد صنعتی و تزریقی و شیوع مجدد بیماریهای عفونی شود؛ مسائلی که هزینههای سنگینی را به دولت و جامعه تحمیل خواهد کرد».
او با استناد به مستندات رسمی ستاد مبارزه با مواد مخدر افزود: «طبق این اسناد، ماده اولیه تولید این دارو تا پایان سال آینده در اختیار سازمان غذا و دارو قرار دارد. پرسش جدی ما این است که چگونه تا مرداد ۱۴۰۴ صادرات مواد مخدر دارویی به کشورهای دیگر انجام میشده، اما ناگهان در مهرماه اعلام میشود هیچ دارویی برای مصرف داخلی وجود ندارد؟ این موضوع نیازمند ورود فوری نهادهای نظارتی، بازرسی و حسابرسی است».
گشتاسبی با تشریح وضعیت بحرانی توزیع دارو در تهران ادامه داد: «در برخی دانشگاههای علومپزشکی، ازجمله دانشگاه ایران، مراکز درمانی که باید در یک دوره دوماهه ۴۵۰ شربت اپیوم دریافت کنند، فقط ۱۵ تا ۳۰ عدد تحویل گرفتهاند. همچنین مراکزی که سهمیه قانونی آنها ۲۲۰ عدد برای دو ماه بوده، فقط ۱۵ عدد برای کل دوره دریافت کردهاند؛ آنهم در شرایطی که یک مرکز دوشیفت تا صد بیمار و مرکز یکشیفت دستکم ۵۰ بیمار را تحت پوشش دارد. این وضعیت به معنای قطع عملی درمان است».
به گفته او، دانشگاه علومپزشکی شهید بهشتی که در ابتدا حدود ۵۰ درصد سهمیه مراکز را تأمین میکرد، اکنون توزیع را بهشدت کاهش داده و دانشگاه تهران نیز از توزیع ماهانه به توزیع هفتگی رسیده است. در این میان، دانشگاه ایران بدترین شرایط را دارد و عملا هیچ راهکار مؤثری برای تأمین داروی مراکز درمانی ارائه نشده است.
او به مکاتبات متعدد صنف درمانگران با ریاستجمهوری و صدور دستور صریح رئیسجمهور به وزیر بهداشت برای حل فوری این بحران اشاره کرد و گفت: «با وجود این دستور، تاکنون اقدام عملی و مؤثری صورت نگرفته است و به همین دلیل درمانگران اعتیاد ناچار شدهاند در چارچوب کامل قوانین کشور، برای دادخواهی صنفی و دفاع از سلامت جامعه دست به تجمع اعتراضی بزنند».
رئیس هیئتمدیره درمانگران اعتیاد استان تهران با اشاره به نقش کلیدی مراکز درمان اعتیاد در کاهش هزینههای کلان کشور گفت: «براساس اسناد موجود، پیش از توسعه درمانهای دارویی، اعتیاد سالانه حدود ۲۰۰ هزار میلیارد تومان هزینه مستقیم و غیرمستقیم به کشور تحمیل میکرد، درحالیکه با ورود کادر درمان متعهد، این هزینه به حدود یکبیستم کاهش یافته است. امروز این دستاورد ملی در معرض تهدید جدی قرار دارد».
بیش از یکسال است که کمبود تریاک برای تهیه و تولید داروهای درمان اعتیاد در کشور مطرح شده و این مسئله حواشی مختلفی را هم به دنبال داشته است؛ از کاهش داروهایی چون شربت تنتور اپیوم گرفته تا توصیه عجیب به مصرفکنندگان برای تهیه شربت دستساز تریاک.
سکوت مسئولان در وزارت بهداشت و ستاد مبارزه با موادمخدر، کمبود تریاک در ایران را حبران نمیکند و تبعات سنگین و پرهزینهای را هم به خانوادهها و هم به سیستم درمانی کشور تحمیل خواهد کرد که البته دود آن نخست به چشم خانوادههایی میرود که درون خود فرد مصرفکنندهای را دارند.
سعید صفاتیان درمانگر و پژوهشگر اعتیاد، در خصوص کمبود شربت تریاک در مراکز درمانی و تبعات آن، میگوید: شاید الان در خیلی از استانها برای درمان بیماران و عرضه شربت تریاک به آنها از هر ۱۰۰ بیمار فقط به ۲۰ بیمار میتوانند شربت بدهند؛ فرض کنید شخصی مصرفکننده شربت تریاک است و وقتی برای دریافت دارو به مرکز درمانی مراجعه کند، به او میگویند ما شربت تریاک نداریم و آیا میخواهی که به جای آن به تو متادون بدهیم؟ خیلی از بیماران به راحتی زیر بار دریافت و مصرف متادون نمیروند و از سیستم درمان خارج شده و به سراغ مصرف تریاک رفته و دوباره معتاد میشوند. درصدی از این افراد به سراغ موادی چون هروئین، شیشه و دیگر مواد روانگردان میروند، دوباره به سیستم قاچاق برمیگردند و مجددا باید هزینههای سنگینی را صرف اعتیاد خود کنند.
انتهای پیام
ارسال نظر