به گزارش ایران‌پژواک، یک لندروور رنجروور کلاسیک دهه ۱۹۹۰ نقطه شروع این پروژه است؛البته ECD آن را به گونه‌ای ساخته که یادآور مدل دهه ۷۰ است.

رنگ بدنه یادآور رنگ آووکادوی لوازم خانگی دهه ۷۰ است.چراغ‌های جلویی به ظاهری مدرن تبدیل شده‌اند.نمای بیرونی دارای یک صفحه لغزنده در جلو، یک قفسه روی سقف و چهار فلاپ گلی است.

سایر قسمت‌های خودرو به همان شکل اصلی بازسازی شده و تغییر دیگری در این قسمت دیده نمی‌شود.

فضای داخلی با تغییراتی همراه بوده است.صندلی‌ها دارای قسمت‌های چهارخانه سبز و کناره‌های چرم ناپا قهوه‌ای رنگ هستند.کفپوش ها به رنگ سبز زیتونی هستند و یک موکت سبز در زیر آنها قرار دارد.ECD کنسول مرکزی سفارشی خود را اضافه می‌کند.

کیلومترشمار قبلی خودرو، دیگر در این مدل وجود ندارد و با نمونه دیگری جایگزین شده است.یک استریو Blaupunkt با پشتیبانی از بلوتوث و بلندگوهای Infinity Kappa، فناوری‌های مدرنی را به این خودروی به ظاهر دهه هفتادی اضافه می‌کند.

رنجروور کلاسیک اولیه دارای موتورهای V۸ بود، اما هیچکدام به اندازه نیروگاه ۶.۲ لیتری LS۳ در پروژه الیور پلید نبودند.این شرکت خروجی موتور را مشخص نمی‌کند؛پیشرانه موجود، برای شورولت کوروت بوده که ۴۳۰ اسب‌بخار قدرت و ۵۷۶ نیوتون‌متر گشتاور تولید می‌کند.در ساخت این خودرو از یک گیربکس شش سرعته اتوماتیک استفاده شده است.اکسل ها استوک هستند و روی سیستم تعلیق بادی سوار می‌شوند.

در حالی که نسخه اصلی این خودرو از یک موتور احتراقی V۸ استفاده می‌کرد، ECD مدل‌های دیگری را با پیشرانه‌های الکتریکی هم ساخته است.

انتهای پیام