به گزارش ایران‌پژواک، روزنامه کی یف پست در تحیلی درباره مرگ رئیس واگنر نوشت: بسیاری از تفسیرگران سرنگونی هواپیمای تجاری یوگنی پریگویژین( رهبر گروه واگنر و مخالف پوتین) در ۲۳ آگوست را که تمام ده سرنشین آن کشته شدند؛ تازه‌ترین تجلی سنت قدیمی روسیه در نابود کردن وحشیانه‌ی مخالفان سیاسی می‌دانند. ابتدا تزارها و بعد مقامات شوروی آزادانه از ترورهای سیاسی برای ساکت کردن و خاموش کردن مخالفان خود استفاده می‌کردند.این مشی و رسم توسط پوتین و گروه افسران خدماتی و اطلاعاتی سابق که دور او هستند مشتاقانه ادامه یافت. بسیاری از آموزش‌های ک.گ.ب و اف.اس.بی،سخنان فلیکس دزرژینسکی( Felix Dzerzhinsky)، بنیان‌گذار پلیس مخفی شوروی را تقویت کرد:«ترور یک ضرورت مطلق است.»

پراوین سوامی(Praveen Swami)، روزنامه‌نگار هندی که جوایز بسیاری برده است؛ اظهار داشت که از زمان قدرت گرفتن پوتین بسیاری از مخالفین و رقبای او، انقدر در شرایط گنگ و مبهم مرده‌اند که حتی مقامات روسی ژست تحقیق کردن در مورد مردن آن‌‍‌ها را هم به خود نگرفته‌اند. از وقتی پوتین سکان قدرت را به دست گرفته است؛ پریگویژین تنها یک نفر در طومار «نخواستنی‌ها»یی است که یا خود را حلق‌آویز کرده‌اند،از بلندی افتادند یا خود را از پنجره به پایین پرتاب کردند،رگ خود را زده اند یا چیزی خورده‌اند که آن‌ها را کشته یا به قول سیمون سبگ-مونتفیوره، مورخ و نویسنده، با سرنوشت شوم خود در یک نمایش سفاک،بی‌رحمانه و خشونت‌بار مواجه شده‌اند.

در سال ۲۰۱۸، کمیته روابط خارجی سنا هشدار داد که « ردپای مرگ‌های مرموز، که همگی برای افرادی اتفاق افتاده است که اطلاعاتی در اختیار داشتند که کرمیلن نمی‌خواست علنی شود،نباید توسط کشورهای غربی نادیده گرفته شود.» وقایع هفته گذشته نشان می‌دهد، این مرگ‌های مرموز ادامه دارند.

بیست سال مرگ‌های مرموز و ترور

تقریبا از روزی که پوتین قله‌ی قدرت روسیه را فتح کرد؛ مرگ‌های مرموز بسیار زیادی در جنب کرملین رخ داده است. آن‌قتل‌هایی که خارج از روسیه اتفاق افتادند و بعد بین‌المللی داشتند؛ سر و صدا کردند و مستند شدند اما قتل‌هایی که به دور از چشم‌ رسانه‌ها رخ دادند چنین سرنوشتی پیدا نکردند. مثل:

در سال ۲۰۰۳، سرگئی یوشنکوف(Serfgei Yushenkov)، سرهنگ سابق ارتش روسیه وقتی به ضرب گلوله کشته شد که در حال جمع‌آوری مدارکی مبنی بر دست داشتن پوتین در بمب‌گذاری‌های«تروریستی» مسکو در سال ۱۹۹۹ بود.

در همان سال یوری شچکوچیخین(Yuri Shchekochikhin) روزنامه‌نگاری که در مورد بمب‌گذاری‌های ۱۹۹۹ تحقیق می‌کرد به بیماری مرموزی مبتلا شد و خیلی ناگهانی در گذشت.

در سال ۲۰۰۴ ویکتور یوشچنکو(Viktor Yuschenko) نامزد ریاست‌جمهوری اروپا گرای کشور اوکراین که با یک دیوکسین( نوعی سم) بسیار سمی مسموم شد و برای همیشه از قیافه افتاد.

پاول کلبنیکوف( Paul klebinkov) بعد از نوشتن مطالبی در مورد فساد در روسیه و منتشر کردن فهرستی از ثروتمندترین افراد این کشور، بیرون دفترش در مسکو به ضرب گلوله کشته شد.

افسر سابق اف.اس.بی، الکساندر لیتویننکو (Alexander litivineko) یک روسی فراری، در سال ۲۰۰۶ در حال نوشیدن چای آغشته به رادیواکتیو پولونیوم-۲۱۰ مسموم و کشته شد.

همچنین در سال ۲۰۰۶، آنا پولیتکوفسکایا(Anna Politkovskaya) روزنامه‌نگار حقوق بشر در خارج از آپارتمانش در مسکو طی یک عملیات قتل قرارادی که به دست شخصی ناشناس ترتیب داده شده بود، به ضرب گلوله کشته شد.

سرگئی ماگنیتسکی(Sergei Magnitsky) که در مورد دخالت پلیس در تقلب مالیاتی تحقیق می‌کرد، در نوامبر ۲۰۰۹ پس از ضرب و شتم وحشیانه در بازداشت پلیس درگذشت. قوانین ماگنیتسکی هم در ایالات متحده که در سال‌های ۲۰۱۲ و ۲۰۱۶ برای تحریم‌ هر مقام دولتی خارجی که متخلف حقوق بشر باشد؛ ایجاد شد.

استانیسلاو مارکلوف(Stanoslav Markelov)، وکیل حقوق‌ بشر که در تحقیقات درباره‌ی جنایات نظامی روسیه در چچن و مرگ پولیتکوفسکایا و آناستازیا بابوروووا، روزنامه‌نگار در سال ۲۰۰۹ در نزدیکی کرملین به ضرب گلوله کشته شدند.

همچنین در سال ۲۰۰۹ ناتالیا استمیرووا،( Natalia Estemirova) روزنامه‌نگاری که در حال تحقیق در مورد آدم ربایی و قتل توسط نیروهای امنیتی در چچن بود، در خارج از خانه‌اش ربوده شد، چندین گلوله خورد و در جنگل‌های اطراف انداخته شد. بوریس برزوفسکی، الیگارشی روسی و متحد سابق پوتین که به منتقد صریح کرملین تبدیل شد، در سال ۲۰۱۳ در خانه خود در برکشایر در حمامی قفل شده با طنابی به گردنش پیدا شد.

بوریس نمتسوف(Boris Nemstov) رهبر یک حزب مخالف روسی و منتقد صریح تهاجم نظامی روسیه به اوکراین در سال ۲۰۱۴ که در سال ۲۰۱۵ در نزدیکی کرملین با گلوله کشته شد.

همچنین در سال ۲۰۱۵، جسد میخائیل لسین(Mikhail Lesin)، یکی از حامیان سابق پوتین، که شبکه تلویزیونی RT را تاسیس کرد، اما بعدها به دلایل نامعلومی اخراج شد، در هتلی در واشنگتن دی سی که تا سر حد مرگ مورد ضرب و شتم قرار گرفته بود پیدا شد.

دنیس وروننکوف(Denis Voronenkov) نماینده‌ی سابق روسیه، که قبل از فرار به اوکراین از الحاق کریمه به روسیه انتقاد کرده بود، در سال ۲۰۱۷ در کیف خارج از هتل خود به ضرب گلوله کشته شد.

نیکولای آندروشچکنو (Nikolai Andrschenko) بنیان‌گذار روزنامه نووی پتربورگ و منتقد پوتین و فساد در میان مقامات شهری پس از ضرب و شتم توسط گروهی از مهاجمان در سال ۲۰۱۷ در گذشت.

در سال ۲۰۱۸، سرگئی اسکرپیال(Sergei Skripal) یک نیروی نظامی فراری از سازمان اطلاعات نظامی روسیه، و دخترش یولیا توسط نوویچوک گاز اعصاب متعلق به دوران شوروی که روی در خانه‌اش در شهر سالزبری بریتانیا پاشیده شده بود؛ مسموم شدند. هر دو نفرشان اما جان سالم از این مخمصه به در بردند.

نیکولای گلوشکوف( Nikolai Glushkov)دوست نزدیک برزوفسکی و معاون سابق مدیر آئروفلوت _هواپیمایی روسی_ که ادعا می‌کرد ۲۵ درصد از کارکنان آن افسران اطلاعاتی بودند، در سال ۲۰۱۸ با سرب سگش در خانه‌اش در لندن به دار آویخته شد.

در سال ۲۰۱۹، زلیمخان خانگوشویلی(Zelimkhan khangoshvili)یک گرجی که در جریان جنگ دوم چچن علیه روسیه جنگید، توسط یک مامور اف.اس.بی که دستگیر و زندانی شد، در برلین هدف گلوله قرار گرفت.

در سال ۲۰۲۰، الکسی ناوالنی(Alexi Navalny) رهبر مخالفان و معترضان پوتین که الان در زندان است؛ با گاز اعصاب نوویچوک که ظاهرا روی لباس او پاشیده شده بود مسموم شد.

منتقدان تهاجم تمام عیار روسیه به اوکراین یا دیگر جنایت‌هایش

پریگویژین آخرین قربانی در میان کسانی بود که از تهاجم غیر قانونی روسیه به اوکراین انتقاد کرد.البته شکایت او به این دلیل بود که حمله به اوکراین را ناموفق می‌دانست نه اینکه منتقد خود حمله کردن باشد. تعداد قابل توجهی از افراد با نفوذ شهامت این را داشتند که اعتبار یا ضرورت آن‌ را زیر سوال ببرند. آن‌ها نیز با حوادث مرگبار یا خودکشی مواجه شدند که اغلب این حوادث را تصادفی می‌دانند.

سه کارشناس هوانوردی پس از منتشر شدن گزارش‌های تایید نشده‌ای حاکی از جاسوس بودن این سه کارشناس در عرض چند روز جان خود را از دست دادند.

در فوریه ۲۰۲۲، رییس شرکت روسیه برای توسعه‌ی خاور دور و قطب شمال (KRDV)، ایگور نوسف، متخصص هوانوردی، به طور ناگهانی بر اثر سکته‌ی مغزی(البته چیزی که ادعا می‌شد علت مرگ بوده) در گذشت.

در سپتامبر ۲۰۲۲، ایوان پچورین، همکار سابق نوسوف، که گفته می‌شود مستقیما با پوتین برای مدرن کردن صعنت هوانوردی روسیه کار می‌کرد، طبق ادعاهای رسمی از قایق تفریحی لوکس خود در دریای ژاپن سقوط کرد و غرق شد.

ده روز بعد، یکی از کارشناسان سابق هوانوردی که در توسعه‌ی چندین هواپیمای MIG شرکت داشت،آناتولی گراشچنکو، پس از سقوط از چندین مجموعه از پله‌ها جان باخت.

به نظر می‌رسد از زمان حمله به اوکراین کار در بخش انرژی می‌تواند بسیار خطرآفرین باشد:

در ژانویه ۲۰۲۲ جسد لئونید شولمن ( Leonid Shulman) رییس سرویس حمل و نقل گازپروم، با مچ‌های بریده شده در خانه‌ی روستایی خود جسد پیدا شد.

الکساندر تیولاکوف ( Alexander Tyulakov) از مدیران ارشد گازپروم روسیه در فوریه۲۰۲۲ در گاراژ خانه خود در سن پترزبورگ به دار آویخته شد.

سرگئی پروتسنیا(Sergei Protosenya) مدیر اشرد سابق شرکت گاز نواتک روسیه، ظاهرا همسر و دخترش را قبل از خودکشی در آوریلا ۲۰۲۲ در نزدیکی بارسلونا کشت.

ولادیسلاو آوایف( Vladislav Avayev) مسئول سابق کرملین و معاون رییس بانک گازپرومبانک، در کنار همسر و دختر خردسالش در یک قتل/خودکشی در آپارتمانش در مسکو کشته شد.

در ماه می ۲۰۲۲ الکساندر ساببوتین( Alexander Subbotin)۴۳ ساله، رییس سابق LUKoil و مالک یک شرکت کشتیرانی، جسد در خانه‌ای در نزدیکی مسکو پیدا شد و در ماه می پس از خوردن زهر وزغ برای درمان خماری در گذشت.

یوری ورونوف(Yuri Voronov) رییس یک شرکت تدارکاتی که با گازپروم قرارداد دارد، در اثر اصابت گلوله در استخری در سن‌پترزبورگ کشته شد.

در سپتامبر ۲۰۲۲، راویل ماگانوف(Ravil Maganov ) رییس وقت Lukoil پس از سقوط از طبقه‌ی پنجک بیمارستان مسکو در حالی که تحت درمان به دلیل بیماری شدید بود جان باخت.

پاول آنتوف( Pavel Antov)، سیاستمدار روسی و تاجر مولتی میلیونر در دسامبر ۲۰۲۲ هنگام تعطیلات در رایاگادا، هند از پنجره هتل به زمین افتاد. او اندکی قبل از سقوط خود پیامی در واتس آپ ارسال کرده بود که در آن جنگ اوکراین را محکوم کرده بود.

این لیست کامل نیست. ویکی پدیا در مجموع ۴۳ روس را که در دوسال گذشته از دولت بخاطر شروع جنگ اوکراین یا تخلفات احتمالی دیگر انتقاد کرده‌اند؛لیست کرده است. این فهرست شامل سیاستمداران،قضات،افسران ارتش،پلیس و روزنامه‌نگاران و ... است.

جان کلام این است که امروز ،انتقاد کردن از رییس‌جمهور پوتین، معامله‌ی بسیار خطرناکی است.

انتهای پیام